“Ich singe ja nur” (“I just sing”). Αγαπημένο του κάποτε τραγούδι από το άλμπουμ From Nowhere των Troggs. Τι σημαίνει αυτό για τον Χάντκε; Τραγουδώ, γράφω ποίηση, διηγούμαι – αυτό είναι για τον Χάντκε ο ατόφιος ρομαντισμός, το πεδίο του μυστηριώδους και του μυστικιστικού, που στη γειωμένη πραγματικότητα και στα πολιτικά μηνύματα δεν ευδοκιμούν.

Όλο του το έργο πηγάζει από την παρατήρηση και την αυτοπαρατήρηση. Περνώντας μέσα από το δάσος της ζωής, προνοητικός για να μη χαθεί, κάνει τις λέξεις του αλλά και τα σημεία στίξης πετραδάκια για να ξαναβρεί τον δρόμο της επιστροφής μέσα στον χρόνο.

Η λογοτεχνία όχι σαν βελτίωση του κόσμου, αλλά σαν μια προσπάθεια να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του, απελευθερωμένος από τα δεσμά του ρεαλισμού.

Ας ονομάσουμε λοιπόν την αθωότητα
παπούτσι με καρφιά στη σόλα
την αμηχανία
δωμάτιο ξενοδοχείου
την αδιέξοδη περίσταση
εννιά η ώρα
την αναποφασιστικότητα
ακίνητη κυλιόμενη σκάλα
την ντροπή
έναν πλήρως κατειλημμένο ανελκυστήρα
και την υπομονή
μια ταξιθέτρια στο σινεμά…