Εδώ τα πρόσωπα αλλάζουν, μετατρέπονται σε άυλα ολογράμματα, με μια ποικιλία προσωπείων.

«Ήταν ένα πρόσωπο φρικτό, το πρόσωπο καταπώς φαινόταν της ανθρωπότητας, αναλυμένο από το δικό του πρόσωπο, που θα μπορούσε όμως να είναι του καθενός. Το πρόσωπο όλων των αιώνων, όλων των εποχών. Περιείχε τους εγκληματίες, τους καλλιτέχνες, σημαίνοντες πολιτικούς, τους άστεγους, τους άκληρους, αισιόδοξους, απαισιόδοξους, άντρες, γυναίκες, ό,τι είχε κυκλοφορήσει και γεννηθεί πάνω σε αυτή τη γη. Ήταν ένα πρόσωπο τόσο περίπλοκο, μα και τόσο απλό. Οποιοσδήποτε θα μπορούσε ένα τέτοιο πρόσωπο να το φορέσει ή να το παραπετάξει. Ήταν το πρόσωπο της ανθρωπότητας που δεν διέφερε όμως καθόλου από το δικό του, το πρόσωπο του καθενός, το δικό μου, ολόδικό μου πρόσωπο».