Η ποιητική μας αυτή προσπάθεια περιδιαβαίνει ανά την Οικουμένη την σύντομη αλλά πάμπλουτη γεγονότων και νοημάτων τρικυμιώδη τριαντατριάχρονη ζωή του Αλεξάνδρου, ο οποίος έλαβε πνοή στην ιστορική Πέλλα στις 10 Ιουνίου του 356 π. Χ μκαι εξεμέτρησε τα προς το ζην στη Βαβυλώνα το 323 π Χ, χωρίς όμως ο πνευματικός του απόηχος να παύει να φεγγοβολά μέχρι και σήμερα, μετά δηλαδή από 2345 συναπτά έτη που μεσολάβησαν από τότε, λάμποντας ως μια φωτεινή λαμπηδόνα, που μεσουρανεί επάξια ανάμεσα στο γήινο και το επουράνιο νοητικό στερέωμα, με τον Αλέξανδρο πλέον το Μέγα να στέκεται στο επίκεντρο του στερεώματος ως ο πιο φωτεινός Στρατηγικός αστεροειδής που γνωρισε το ηλιακό πλανητικό μας σύστημα ανά τους αιώνες.