Η φόρμα γραφής, σε πρώτο πρόσωπο, δεν αφορά μόνο στον παραληρηματικό τρόπο αφήγησης των ιστοριών αλλά και πως κάθε μία είναι εγκιβωτισμένη τελετουργικά σε μια άλλη ιστορία, που εκφράζεται κι αυτή με έναν μονόλογο-διάλογο του εκάστοτε ήρωά μου, που κι αυτός είναι εξ αρχής (αλλά και τελικώς) εγκιβωτισμένος μέσα σε μια άλλη παρενθετική αφήγηση–παιχνίδι με τη ζωή, κυνηγώντας τον θάνατο («H μεγαλύτερη ηδονή που μας προσφέρει η ζωή είναι ο θάνατος» είπε ένας μεγάλος φιλόσοφος, δεν θυμάμαι… Δεν συμφωνώ. Την ηδονή την απολαμβάνεις, στον θάνατο είσαι απών).
Διαβάζοντας, είμαι σίγουρος πως θα γελάσετε παίζοντας κι εσείς, όπως έπαιξα και διασκέδασα κι εγώ. Καλή αντάμωση… επί χάρτου. Όποτε θέλετε. Όποτε ευκαιρήσετε. Τώρα. Ξεκινήστε...
