Ο Ιβάν Τουργκένιεφ (1818-1883) αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες του θαυμαστού οικοδομήματος της κλασικής ρωσικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Το Senilia ή ποιήματα σε πρόζα, είναι αναμφίβολα το πιο προσωπικό από την πλούσια κληρονομιά του. Ταυτόχρονα, είναι και το τελευταίο του έργο, «η τελευταία ανάσα ενός γέροντα», όπως το χαρακτήρισε σε μια επιστολή του. Ο τίτλος, εξάλλου, Senilia (γεροντικό στα λατινικά), υποδηλώνει αμέσως τον χαρακτήρα των σκέψεων και των συναισθημάτων που θέλησε να μεταφέρει. Στα σύντομα, μα πολύτιμα αυτά κείμενα, ο Ρώσος συγγραφέας αποτυπώνει σκέψεις και συναισθήματα που βίωσε κατά τη διάρκεια της ζωής του, λίγο πριν αυτή ολοκληρώσει το διάβα της στον κόσμο τούτο.