Μια αλληγορία, μια φαντασίωση, μια θολή πραγματικότητα, ένα μυστηριακό πέρασμα μέσα στον απέραντο χρόνο. Ένα απόλυτο γεγονός, ποιητικά δοσμένο σε άπταιστη δραματουργία!

Χαρά για δουλειά, και ευκαιρία για δημιουργία, για τους καλλιτέχνες που θα καταπιαστούν με το έργο σου, αγαπητέ Πάνο Νιάγκο.

Το διάβασμα μονορούφι σε ελάχιστο χρόνο, γιατί με συνεπήρε, με συγκλόνισε, βλέποντας στα μάτια μου κάθε του εικόνα ολοζώντανη, ψιθυρίζοντας κάθε του λέξη, παίζοντας όλους τους ρόλους. Σαν να έβλεπα με “ζήλεια” την παράσταση χωρίς να συμμετέχω.

Είναι εξαιρετικά ανθρώπινο και προκαλεί αβίαστα ρίγη συγκινήσεως. Τροφή στην ψυχή του ανθρώπου που τόσο ανάγκη την έχει. Εύγε φίλε μου συγγραφέα!

Με την ευχή να είμαι ο πρώτος διδάξας τον αντρικό ρόλο! Σε συγχαίρω και σε ασπάζομαι.

Καλή μας αντάμωση

Τάσος Χαλκιάς.