Το δάκρυ της βροχής κρύβει το δικό μου.
Δροσίζει την ψυχή όταν η θλίψη με τυλίγει.
Ξεπλένει τους φόβους σ’ αυτούς τους άγριους καιρούς.
Καθαρίζει τον αέρα να ανασάνω.
Διώχνει την ομίχλη. Φέρνει την λύτρωση.
Και μετά... Μετά πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο...
