Έφυγες κι ούτε πρόλαβα να σου πω αντίο.
Ένα αντίο σαν δάκρυ διάφανο, σε ψάχνω, σε αναζητώ, μα… πουθενά εσύ.
«Πού είσαι;» ρωτάω.
Απάντηση καμιά.
Σιωπή.
Η καρδιά μου για σένα πονάει.
Κοιτάω τον ουρανό και προσπαθώ μάταια να δω την εικόνα σου άλλη μια φορά.
Η θλίψη μου τεράστια, δεν λέει να απαλύνει.
Λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Οι αναμνήσεις είναι που θυμίζουν την παρουσία σου.
Σε αποζητώ, θέλω να ’σαι στο πλάι μου, έστω κι αν δεν μπορώ να σε δω.
Φύλακας άγγελος, έρωτας αγέννητος, στίχος που ποτέ κανείς δεν θα τραγουδήσει.
