«Η Νύχτα των Ελαφιών-Γκουίνεβιρ» είναι μια πεζότροπη ποιητική σύνθεση, με τη μορφή μικρών «επιστολών». Ο αποστολέας και ο παραλήπτης συμβολοποιούνται στις μορφές ενός ιδιότυπου φτερωτού ελαφιού και ορχούμενου άστρου (μιας και ο αποδέκτης είναι συνθέτης, γι’ αυτό και η κάποια μουσική φόρμα του κειμένου), υπαινικτικά λειτουργώντας για το ανέφικτο, για τη μη εντελέχεια του εξιδανικευμένου, έως και μεταφυσικού κάποτε, που ωστόσο είναι αυτό που βάζει σε λειτουργία τους ψυχικούς μηχανισμούς και παράγει τα μεγάλα ψυχικά γεγονότα. Σύμβολο επίσης και ο Χρόνος, αφού το υλικό δύο χρόνων (αρχίζοντας από την καραντίνα του ΄20) συμποσώνεται σε μία συμβολική μεγάλη Νύχτα. Η σύνθεση κινείται ανάμεσα σε Συμβολισμό, Εξπρεσιονισμό, Μαγικό Ρεαλισμό.