Η ντροπή είναι δυσλειτουργικό συναίσθημα, που συχνά εκδηλώνεται συγκεκαλυμμένα υπό τη μορφή άγχους, θυμού ή κατάθλιψης. Το άτομο ή η ομάδα που την εμφανίζει, δηλώνει ότι στενοχωριέται που «έγινε ρεζίλι», που «γελοιοποιήθηκε», που «έπεσε στα μάτια των άλλων».
Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω αποτελούν αφορμές για ντροπή ή αμηχανία. Η διαφορά; Όπως προαναφέρθηκε, η πρώτη είναι δυσλειτουργική, καθώς άτομα ή ομάδες πιστεύουν ότι δεν θα έπρεπε με τίποτα να είχαν ξεπέσει στα ιδανικά και στις αξίες τους.
Παρομοίως, το ίδιο σχεδόν πιστεύουν και όσοι βιώνουν αμηχανία, αλλά με μία ουσιώδη διαφορά που κάνει… τη διαφορά! Αυτή έγκειται στο ότι όσοι κάνουν εαυτόν να βιώσει αμηχανία, δεν θεωρούν δεδομένο ότι δεν μπορούν να γελοιοποιηθούν ποτέ, δεν καταστροφολογούν γι’ αυτό, δεν θεωρούν το ρεζίλεμα ή γενικότερα την κοινωνική έκθεση ανυπόφορα και δεν πιστεύουν ότι δύσκολες κοινωνικές στιγμές τούς χαρακτηρίζουν ως ανθρώπους.
