ΚΟΥΪΖ
Το δώρο κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες που ούτε καν επιχειρώ να παραµερίσω – σε τέτοιο αίνιγµα έτσι κι αλλιώς ό,τι απάντηση κι αν δώσεις, θα ’ναι λάθος. Δοκιµάζεις να συγκεντρωθείς µελετώντας το λευκό σου χαρτί αδιάβαστος, όµως καµιά λάµπα δεν σε υποστηρίζει.
Το δωµάτιο εξελίσσεται σε απειρόεδρη πρισµατική σβούρα, που την κινεί η στροφή του µατιού σου. Κατοικώντας στο κέντρο της, σου αφαιρείται η εποπτεία· αλλά νιώθεις τον αιώνα που παίζει.
