Το «ηθικό δίδαγμα», το οποίο πρέπει να συναγάγουν Ελλάδα και Κύπρος για την υπεράσπισή τους απέναντι στον αδίστακτο Τουρκικό επεκτατισμό και αναθεωρητισμό είναι, κατ’ εξοχήν, τούτο: Πλήρης αξιοποίηση, δίχως νοοτροπία υποχωρητικότητας και δήθεν συμβιβασμών, των κανόνων του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, αναφορικά με την υπεράσπιση των κάθε είδους δικαιωμάτων τους, και ιδίως των, lato sensu, κυριαρχικών. Και εξίσου πλήρης και διαρκής προβολή τους, με την αντίστοιχη ολοκληρωμένη νομική τεκμηρίωση, σε όλα τα διεθνή και Ευρωπαϊκά fora. Κυρίως δε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με κάθε ευκαιρία –και πέρα από την εκάστοτε, πολλές φορές τεχνηέντως, για «ευνόητους λόγους» καθορισμένη agenda– πολλώ μάλλον όταν, κατά την υπεράσπιση των δικαίων τους, Ελλάδα και Κύπρος υπερασπίζονται αυτοθρόως, κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, και το έδαφος, τα σύνορα και τις θαλάσσιες ζώνες της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι μελέτες του τόμου αυτού, ορισμένες από τις οποίες έχουν γραφεί κατά την διάρκεια της θητείας μου ως Προέδρου της Δημοκρατίας, έχουν ως στόχο να συμβάλλουν, όσο μου είναι δυνατό, στην νομική και πολιτική στήριξη των Εθνικών μας Θεμάτων και της δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού. Όπως είναι ευνόητο –και προς άρση «παρεξηγήσεων» που είναι συνήθεις στον Τόπο μας– οι θέσεις τις οποίες αναπτύσσω εκτίθενται, αποκλειστικώς, με τον θεσμικό εκείνο τρόπο που αναλογεί και αρμόζει στην σημερινή μου ιδιότητα, ως τέως Προέδρου της Δημοκρατίας, Τακτικού Μέλους της Ακαδημίας Αθηνών και Επίτιμου Καθηγητή της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
ΠΡΟΚOΠΙΟΣ ΠΑΥΛOΠΟΥΛΟΣ
