Η Αντε Τάποντσανγκ - ή Μητέρα Άντε (Ama Adhe) όπως είναι γνωστή τρυφερά - έφυγε από το Θιβέτ το 1987 με τον όρο ότι θα κρατήσει σιωπή για τα είκοσι επτά χρόνια της στις κινεζικές φυλακές. όμως είχε υποσχεθεί στον εαυτό της και τους πολλούς που δεν επέζησαν : δεν θα άφηνε την κινεζική κατοχή να μην ακουστεί και να μην απαντηθεί.
Το Η φωνή που θυμάται είναι μια καθηλωτική αναφορά από πρώτο χέρι για την αποστολή της Άμα Άντε και η καταγραφή μίας κρίσιμης περιόδου της σύγχρονης θιβετανικής ιστορίας. Θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο που σκέφτεστε για το Θιβέτ, την Κίνα, και την ανθρώπινη ικανότητα επιβίωσης.
