Το λεωφορείο της νύχτας.
Πότε φεύγει
Πότε έρχεται
Αδύνατο να το ορίσεις.
Μονάχα όσοι το περιμένουν
Αιώνια
Έχοντας ακουμπήσει τα όνειρά τους
Σε κάτι παλιές
Σκουριάρικες στάσεις.
Δεν έχει κι ο έρωτας άραγε
Ίδιο δρομολόγιο;
Αλλοπρόσαλλο.
Άλλοτε τον προλαβαίνεις,
Αλλά στριμώχνεσαι.
Πνίγεσαι.
Άλλες πάλι έρχεται,
Αλλά είσαι τόσο μόνος.
Απελπίζεσαι.
Κι άλλοτε
Περιμένεις για πάντα,
Μα ποτέ δεν έρχεται.
Στην επόμενη στάση
Περπατάς εαυτόν με τα χέρια.
