Η Αν-τόνια μου (1918), το αριστούργημα της Γουίλα Κάθερ, είναι ένας φόρος τιμής στους μετανάστες πιονέρους στις πεδιάδες της Αμερικής. Είμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι Ευρωπαίοι μεταναστεύουν μαζικά προς τις ΗΠΑ. Ο ορφανός δεκάχρονος Τζιμ από τη Βιρτζίνια, μετακομίζει με τους παππούδες του στη Νεμπράσκα. Εκεί συνδέεται με βαθιά φιλία με την δωδεκάχρονη Αν-τόνια, κόρη μεταναστών από τη Βοημία. Μεγάλος πια ο Τζιμ, καταξιωμένος δικηγόρος, αποφασίζει να γράψει τη συγκλονιστική ιστορία της για το πώς κατάφερε μέσα από αντίξοες συνθήκες να κατακτήσει την αυτονομία της. Για τον Τζιμ «αυτό το κορίτσι σηματοδοτούσε την ίδια τη χώρα».