Παρατηρείται και στα δύο κείμενα ότι, για να τεθεί ζήτημα στέρησης της ακίνητης κυρίως ιδιοκτησίας των φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, απαιτείται να υφίσταται σύγκρουση συμφερόντων. Μια τέτοια σύγκρουση είναι φανερό ότι θα έχει ως πρωταγωνιστές από τη μια πλευρά τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες των ιδιωτών και από την άλλη το κρατικο συμφέρον. Και βεβαίως, το κρατικό συμφέρον δεν έχει ως αυτοσκοπό να εξυπηρετήσει το στενά «προσωπικό του» συμφέρον, το συμφέρον δηλαδή της εκάστοτε κυβέρνησης, ούτε ασφαλώς πολύ περισσότερο κάποιο στενά ιδιωτικό συμφέρον, αλλά κυρίως και πρωτευόντως αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση και εξασφάλιση των συμφερόντων της κοινωνικής ολότητας. Η κοινωνική αυτή ολότητα και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον είναι αυτό που πρέπει να υπερισχύει του ιδιωτικού συμφέροντος. Το δε ιδιωτικό επιβάλλεται να υποχωρεί προς χάριν του δημόσιου, ανεξαρτήτως εάν πίσω από το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετούνται και ιδιωτικά συμφέροντα. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε προς αποφυγή παρερμηνειών ότι αυτοσκοπός σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων αλλά το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου καθαρά.

Ο Δρ Οδυσσέας Κοψιδάς είναι πτυχιούχος Οικονομικής Επιστήμης, Νομικής και Τεχνολόγος Μηχανικός Πολιτικών Έργων Υποδομής. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές πραγματοποιήθηκαν στο Διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ‘Οργάνωση & Διοίκηση Βιομηχανικών Συστημάτων’ που συνδιοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η διδακτορική του διατριβή στη θεματική περιοχή της Τεχνοοικονομικής Ανάλυσης Συστημάτων Προστασίας του Περιβάλλοντος στο Τμήμα Βιομηχανικής Διοίκησης & Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Είναι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης. Είναι Υπεύθυνος Σπουδών & Έρευνας του Τμήματος Περιβάλλοντος & Αγροτικής Ανάπτυξης της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης.