Αντίσταση µπορεί να προβάλει µόνο εκείνος που έχει στάση ζωής. Εκείνος που δεν ανέχεται την εξουσία του κτήνους και είναι γι’ αυτό αποφασισµένος να υπερασπιστεί πάση θυσία το αναφαίρετο δικαίωµα της ελευθερίας, όχι µόνο για τον εαυτό του, αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Εκείνος που παραµένει ανυπότακτος και ανυπάκουος στα κελεύσµατα των σειρήνων και ταυτίζει την ύπαρξη του µε την αξιοπρέπεια και τη µηδενική ανοχή στην καταπίεση. Εκείνος που δεν αναζητά ακόλουθους στον µοναχικό δρόµο του, αλλά χαράζει την πορεία που η συνείδησή του υπαγορεύει. Εκείνος που µάχεται ανυποχώρητος χωρίς προσδοκία να δρέψει δάφνες αγωνιστικές, αν έχει επιβιώσει, όταν κάποτε συµβεί η αναπότρεπτη επιστροφή στη νοµιµότητα.

Η Ελλάδα του ‘60 αποτυπώνεται σε έντεκα θραύσµατα εικόνων από τη ζωή ενός ανθρώπου όπως όλοι οι υπόλοιποι, σε µια συγκλονιστική νουβέλα που περικλείει µία ολόκληρη, γύψινη εποχή σε µία βαλίτσα.