Ὁ Θανάσης Θ. Νιάρχος, ποιητὴς καὶ δοκιμιογράφος αὐθεντικῆς εὐαισθησίας ἀνάμεσα στοὺς πολὺ νεώτερους, διακρίνεται δημιουργικὰ γιὰ κάποια σπάνια πνευματικότητα, ὀργανωμένη εἰρηνικὰ μέσα στὴ σκέψη του καὶ μέσα στὸ αἴσθημά του, διαλεκτικὴ καὶ γιομάτη ζωντανὸ σέβας πρὸς τὶς διαιώνιες σημασίες τῆς ὑπάρξεως, χωρὶς ὅμως, καὶ πολὺ σωστά, νὰ χάνει ἀπ’ τὸ ξεκάθαρο ὀπτικό του πεδίο τὰ σύγχρονα σχήματα ζωῆς καὶ περιπλοκότητας. Εἶναι ἕνας στοχαστὴς τῆς ἐποχῆς του• δὲν κάνει κακὲς παραχωρήσεις στὰ περασμένα, μὰ οὔτε τὴν ἀφιερώνει τούτη τὴν ἀνοικονόμητη ἐποχή μας σὲ κανένα νόημα στεγανότητας ἢ δογματικῆς αὐτοτέλειας• γνωρίζει νὰ πιάνεται ἀπ’ τὶς πηγές, νὰ ἀναπνέει στὶς διαχρονικὲς οὐσίες τῆς ὑπαρκτικῆς μας προβληματικῆς, ἔχει βαθειὰν ἐπίγνωση τοῦ γεγονότος ρίζα.