«Πώς θα έπρεπε λοιπόν να αρχίζει σήμερα η εκπαίδευση του αρχιτέκτονα; Σε ένα παλιό σχεδιαστήριο με τα σχεδιαστικά εργαλεία αιώνων ή σε ένα φορητό υπολογιστή με ασύρματη επαφή στο Διαδίκτυο; Έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες για να αρχίσει η εκπαίδευση αυτή σε φορητό υπολογιστή με ασύρματη επαφή στο Διαδίκτυο, χωρίς σχεδιαστήριο, χωρίς μολύβι; Με το ερώτημα αυτό βρέθηκε αντιμέτωπος ο συγγραφέας του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας όταν κλήθηκε να διδάξει σε πρωτοετείς σπουδαστές αρχιτεκτονικής και είναι πιθανό να “δόθηκε” στην έρευνα που οδήγησε στη συγγραφή του προσπαθώντας να απαντήσει σε ορισμένες πτυχές του. Κινήθηκε στο ενδιάμεσο της μοντέρνας εποχής, που αντιμετώπισε τη μηχανή ως πρότυπο, και μιας μεταγενέστερης εποχής, που έδωσε την πρωτοκαθεδρία στο δίκτυο.

Οι εμβαθύνσεις του έχουν περιγράψει τη μεταβολή αυτή αλλά και την προβολή της στο σύγχρονο σχεδιασμό του χώρου, στην εποχή της πληροφορίας. Με αυτό τον τρόπο έχει θέσει θεωρητικά θεμέλια για την κατανόηση και την ερμηνεία των πιο σημαντικών αλλαγών στο χώρο της αρχιτεκτονικής των τελευταίων χρόνων».

Παναγιώτης Τουρνικιώτης

«Το πρότυπο μηχανής και δικτύου θα ήταν κατάλληλο στο να περιγράψει τη γέννηση, την εξέλιξη, τις αλληλεπιδράσεις, τις μεταλλάξεις, το θάνατο και την αναγέννηση για κάθε μορφή συγκέντρωσης, οργάνωσης, τρόπου σύνταξης της σκέψης, έκφρασης και απόδοσης σημασιών, επίσης τους σχηματισμούς σύνθετων ή και απλούστερων μορφών τάξης, μερικής αταξίας ως και του απόλυτου χάους. Εκτιμώντας το εύρος και τις προεκτάσεις των εφαρμογών αυτών, πάνω στο πρότυπο μηχανής και δικτύου θα μπορούσε πιθανά να αναπαρασταθεί με επάρκεια κάθε στοιχείο, συνθήκη και γεγονός αναφορικά με την από κοινού συνεισφορά τους στη συγκρότηση του χώρου».

(Απόσπασμα του βιβλίου)