Τι μπορεί, αλήθεια, να προσφέρει ένα ακόμη ποιητικό εγχειρίδιο, ειδικά στον χώρο μας, τον Πατριωτικό χώρο. Μπορεί, μπορεί να προσφέρει και μάλιστα πολλά. Το σημαντικότερο είναι ότι αποδεικνύει το ότι δεν βρισκόμαστε σε πνευματικό τέλμα. Αποδεικνύει, επίσης, ότι οι ιδέες μας είναι ζωντανές και ως τέτοιες φωλιάζουν μέσα στις ψυχές μας.
Δεν είναι κάτι το στείρο που απλά ήρθε και πέρασε ανεπιστρεπτί. Ειδικά για τον άνθρωπο, τον δημιουργό, είναι η απόδειξη ότι δεν είναι μόνον μαχητής του Πατριωτισμού αλλά, ας μου επιτραπεί η έκφραση, και φορέας του Ρομαντισμού που διέπει, ανά τους αιώνες την ιδεολογία μας.
Εκτός από τα ποιήματα, δημιουργίες καρδιάς, που αναφέρονται στον Πατριωτισμό, υπάρχουν και αυτά που μιλούν, μέσα από κατάθεση ψυχής, για την Οικογένεια και για τον τόπο καταγωγής, το χωριό, την κωμόπολη, πέραν της μεγαλούπολης που ζούμε.
Μα έχει κάποια χρηστικότητα αυτό, θα ρωτήσει κάποιος.
Θα απαντήσουμε με ερώτηση και ταυτόχρονα κατάφαση.
Τι είναι Πατριωτισμός; Είναι η στείρα αγάπη προς την Πατρίδα και προς το Έθνος μας;
Όχι, όχι μόνον, ο Πατριωτισμός δεν μας απομονώνει, ψυχικά, από όσα μας δένουν με τους προγόνους μας, τις οικογένειες μας και τους ιδιαίτερους τόπους καταγωγής μας.
Εκεί που μεγαλώσαμε, παίξαμε, χτυπήσαμε και λασπωθηκαμε.
Ευτυχισμένος, μακάριος, ο άνθρωπος ο οποίος έχει καταφέρει να εναρμονίσει την ύλη με το πνεύμα.
Μέσα από τις σκέψεις του δημιουργού δεν βλέπουμε, απλά, τις σκέψεις του.
Βλέπουμε και τις δικές μας, απλά εμείς δεν εκφράσαμε τις εμπειρίες, δεν τις μετατρέψαμε σε στίχους..
Οι Πατριώτες, διαχρονικά, ήταν και ποιητές, γιατί με το πάθος τους ρουφούσαν την ουσία της ζωής.
Εν κατακλείδι αυτό δεν είναι ένα πόνημα που εκφράζει μόνον τον δημιουργό του, αλλά όλους εμάς.