Οι ανά χείρας "Ύμνοι και Ωδαί" είναι μελωδίαι εκ των δια παραδόσεως εις ημάς περισωθεισών πλην των χερουβικών και κοινωνικών.
Αποκαθάραντες δε ταύτας από του ρύπου της αρρυθμίας και εκμελείας, ον επεκόλλησεν η μακραίων δουλεία, εκδίδομεν νυν αυτάς ευχόμενοι όπως οι επιγιγνόμενοι πράξωσί τι κρείττον εις οικοδομήν των προσευχομένων και τα μάλιστα πρέπον εις ύμνον και λατρείαν του Θεού του ζώντος.
Εν τούτοις δε τοις άσμασιν φαίνεται αρμόζουσα η τρίφωνος συμφωνία μάλλον ή η τετράφωνος· διότι η μελική σύστασις, ήτοι η μελοποιΐα των ύμνων τούτων ταύτην φυσικώτατα και απαραβίαστα επιδέχεται.
Έχει δε το προσόν η τοιαύτη αρμονική συμφωνία να μη αφανίζη την κυρίως Ωδήν, την αρχικήν δηλαδή και πρώτην φωνήν· τουναντίον δε, ενισχύει και χρωματίζει έτι μάλλον αυτήν δια της συνηχήσεως των συμφώνων αρμονικών φθόγγων.