Ο Επίκουρος περιγράφει την αρετή, ως αναπόσπαστη από την ηδονή (ευχαρίστηση). Το μέγεθος δε της ηδονής είναι το ξαλάφρωμα από το κάθε τι που προκαλεί τον πόνο. Παντού όπου υπάρχει και όσο κρατάει η ηδονή, δεν υπάρχει ούτε σωματικός ούτε ψυχικός πόνος.