Ο Σελεστίν Φρενέ το 1920 επιστρέφοντας από τα πεδία των μαχών του Μεγάλου Πολέμου, έγινε δάσκαλος και μεταχειρίστηκε όλο το φάσμα των μεθόδων που τις αναδιοργάνωσε κάτω από το λάβαρα της "ενεργητικής παιδαγωγικής", γιατί αυτή βασιζόταν στο να βάζει σε δραστηριότητα τα παιδιά και όχι στη διδασκαλία στο "μάθημα" όπου απορροφούσαν παθητικά τις γνώσεις που παρέδιδε ο "κύριος".
Ο Φρενέ ξεκίνησε από την ιδέα ότι κάποιος θέλει περισσότερο να μάθει να γράφει έστω κι αν γράφει για οποιονδήποτε και χωρίς αιτία. Εφεύρε τη χρήση της εκτύπωσης και τη δημιουργία μιας εφημερίδας για να εξιστορεί τα σχέδια μέσα στα οποία τα παιδιά παίζουν ρόλο. Εβδομήντα χρόνια μετά, οι πρώτες εμπειρίες της χρήσης του Τουίτερ στην τάξη, εφαρμόστηκαν από δασκάλους εξοικειωμένους σ` αυτές τις "ενεργητικές παιδαγωγικές".