Τα Νέα 21/22 Φεβρουαρίου 2004, Βιβλιοδρόμιο, 24…΄Ενας σπάνιος οπτικός θησαυρός, 541 φωτογραφικοί πίνακες με παλιά κεραμεικά του Αιγαίου, ευφραίνει το βλέμμα στις σελίδες εός βιβλίου, όπου η εγκυρότητα του υλικού παλεύει με την χαοτική διάταξη της ύλης του. Η συγγραφέας, γνωστή λαογράφος παρουσιάζει την απεριόριστη γοητεία των σχημάτων και των χρωμάτων, των πληροφοριών και μαρτυριών…Τριακόσια πενήντα χρόνια, από το 1600 ως το 1950, καλύπτει αυτή η έρευνα, που έχει σαν ισχυρό χαρτί τη συγκέντρωση πρωτογενούς και συχνά άγνωστου και δυσπρόσιτου υλικού από ποικίλες πηγές. Σε αυτά τα χρόνια, στο χώρο του Αιγαίου, συνυπάρχουν, εναλλάσσονται και διασταυρώνονται δύο ξενικά ρεύματα, ο πολύχρωμος λαμπερός διακοσμητικός κόσμος της Ανατολής, που διαχέεται στα νησιά από το Ιζνίκ (τη Νίκαια) και το Τσανάκ Καλέ και τα κεραμικά από την Ιταλία και άλλες δυτικές χώρες. Κάθε νησί με το βιβλίο αυτό αποκτά την πρώτη στοιχειώδη ιστορία της κεραμεικής του. Μια ιστορία εμπλουτισμένη με λεπτομερείς φωτογραφικές και γραπτές περιγραφές της τεχνικής, των εθίμων, της κοινωνικής και επαγγελματικής θέσης των κεραμιστών, της αξίας και της θέσης των προϊόντων της κεραμικής σε κάθε κοινωνία. Ακόμα και τα τραγούδια της δουλειάς καταγράφονται σ’ αυτήν τη μελέτη. Παρακολουθούμε όλη τη διαδικασία μέχρι το σφράγισμα του καμινιού, όπου όλα θα πρέπει να έχουν υπολογισθεί από πριν για να μετουσιωθούν τα φθαρτά υλικά σε πυρίμαχες χύτρες και δροσερά κανάτια σε γιγάντια πιθάρια και μικροσκοπικά θυμιατήρια, χωρίς να μαυρίσουν, χωρίς να ραγίσουν, χωρίς να σπάσουν. Είναι τότε ακριβώς που οι άνθρωποι της λάσπης αναδεικνύονταν σε πραγματικούς αλχημιστές δημιουργούς (Παρασκευή Κατημερτζή).