Δύο γυναίκες γεννιούνται την ίδια στιγμή στη Μεσσηνία. Δύο γραμμές αίματος ξεκινούν, η καθεμιά με τον δικό της δρόμο. Αργότερα, και μέσα από κοινά βιώματα (πόλεμο, κατοχή, μετανάστευση), οι γραμμές συγκλίνουν, για να συναντηθούν ξανά σε ένα κοινό σημείο ένωσης, σχηματίζοντας έναν τέλειο κύκλο ζωής.
…………………………….
«Η Ελένη Αλεβίζου […] καταφέρνει να αναδείξει και να μοιραστεί στιγμές αλλοτινές μέσα από ζωηρές αφηγήσεις με στοιχεία λαογραφικού χαρακτήρα και ντοπιολαλιές της Μεσσηνίας. Έτσι, τα βιώματα γίνονται υπόθεση συλλογική και τα απλά καθημερινά πράγματα μετουσιώνονται σε Λογοτεχνία».
Μαρία Σταθέα, Φιλόλογος – Συγγραφέας
