Περιπλανώμενοι ταξιδιώτες
στο λαβύρινθο της ιστορίας
ψάχνουμε φως στο τούνελ.
Ακολουθώντας άβουλα
διαψευσμένους προφήτες
άπειρες φορές αντικρίσαμε
το παγερό αδιέξοδο.
Γυμνοί πια από οράματα
καλύπτουμε τις πληγές
στα διάκενα των λέξεων.
Σ’ ένα ονειρικό λήθαργο
συνυπάρχουμε στο σκοτάδι
ενός κοντινού παρελθόντος.
Γευόμαστε τον πόνο της σιωπής,
τον αναστεναγμό της ήττας,
το άγγιγμα της μοναξιάς,
αναζητώντας απεγνωσμένα
εξιλαστήρια θύματα.
Εκείνο που συγκλονίζει
είναι η ανυπαρξία θέλησης
τη μοίρα μας ν’ αλλάξουμε.
Δεν συναρπάζει κανέναν
η ηδονή του αγέννητου
και η αυγή θ’ αργήσει…
