Σε μια περίοδο ραγδαίων κοινωνικών αλλαγών, πολ­λοί άνθρωποι νοιώθουν όλο και μεγαλύτερη την ανά­γκη να ανανεώσουν τους δεσμούς τους με το «πιστεύω» τους προκειμένου να βρουν τον προσανατολισμό τους. Τον ρόλο αυτό μπορούν να διαδραματίσουν οι Νεομάρ­τυρες, καθώς συνιστούν την πιο αντιπροσωπευτική περί­πτωση της πάλης για τη διατήρηση της θρησκείας και της ταυτόσημης με αυτή στα χρόνια της Τουρκοκρατίας εθνι­κής ταυτότητας. Διαμέσου του βίου των δύο Μεσσήνιων Νεομαρτύρων διαφαίνεται καθαρά η τεράστια ασκητική τους εκπαίδευση με σκοπό την άρνηση του φθαρτού τους σώματος για την πίστη τους και τα ιδανικά της κοινότητάς τους. Η υπέρτατη θυσία τους μετέφερε στους συμπατριώ­τες τους ένα μήνυμα, αναδεικνύοντας νέους αγίους, γύρω από τους οποίους οργανώθηκαν τοπικές λατρείες σφυ­ρηλατώντας με αυτό τον τρόπο την Ελληνοχριστιανική ταυτότητα.