Στην πορεία του χρόνου ήρθε σε επαφή με την νεοελληνική ποίηση και λογοτεχνία και κυρίως με τον Καζαντζάκη. Το πρώτο βιβλίο του ήταν δώρο της κόρης της. Την ημέρα εκείνη γεννήθηκε ένας νέος, διαρκής και βαθύς έρωτας για την Κωστούλα. Πίστεψε, έζησε και πέθανε με τα κείμενα του μεγάλου Κρητικού.

Η απόφαση της να αποδώσει τον Ζορμπά του Καζαντζάκη σε ιαμβικό ομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο στίχο ήταν συνδυασμός της από τα νιάτα της εμπεδωμένης τέχνης του ιαμβικού δεκαπεντασύλλαβου και της εσωτερικής ταραχής που της προκαλούσε το καζαντζακικό έργο. Δεν γνωρίζουμε αν είχε υπόψη της την πρώτη έκδοση της «Οδύσσειας» του Γεώργιου Ψυχουντάκη, που κυκλοφόρησε το 1979, σε κάθε περίπτωση ο «Καζαντζάκης και Ζορμπάς» - έτσι ονομάζεται το πολύστιχο έργο της - εντάσσεται σε μια λογοτεχνική κίνηση στην Κρήτη, που ξεκινά με τον Ψυχουντάκη, συνεχίζει με την ίδια και φτάνει ως τις μέρες μας με τον Πολυχρόνη Στιβακτάκη και την ελεύθερη απόδοση της Αντιγόνης του Σοφοκλή, τον Μανόλη Τσικαλά με «Τα κλειδιά του παραδείσου»........