«Όλα της πλάσης τα δεινά, για µια πατρίδα ξένη, για µια καρδιά καµένη, για ιδέες δίχως προορισµό, σφαγµένες, µα θες, από καιρό γαλήνιο δηµιουργικό... Κουρελιασµένη µου πατρίδα, σκύβω ταπεινά και σταυρωτά σε φιλώ, µπας και ξορκίσω αυτόν τον σκληρό κι απάνθρωπο που έλαχε σε µένα αποχωρισµό.»
