Μια σπονδυλωτή µυθιστορηµατική αφήγηση που αφορά τη ζωή τριών γενιών καλλιτεχνών: Το Λενάκι που το σκάει απ’ τη Ροδίτσα Φθιώτιδος µ’ έναν µπουλουκτσή, για να τραγουδήσει στα θεατρικά µπουλούκια, η κόρη της, Κάλλι, που γίνεται µεγάλη ηθοποιός του θεάτρου, και η εγγονή της, η Ελένη, ηθοποιός των ηµερών µας. 

Η πορεία που ακολούθησε η Ελλάδα από το Μεσοπόλεµο και την Κατοχή έως τη Χούντα και τη Μεταπολίτευση ζωντανεύει µέσα από τον κόσµο της Τέχνης, µε όχηµα την ιστορία ενός µπουλουκιού, του σχήµατος εκείνου που άφησε ιστορία στην ελληνική πολιτιστική ζωή και µοιάζει ξεχασµένο στις µέρες µας. Η σύγχρονη πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα ξεδιπλώνεται πάνω στο σανίδι του θεάτρου σε µια παράσταση γεµάτη ίντριγκες, δράµα και άφθονο χιούµορ, γεµάτη ελπίδα για ένα καλύτερο µέλλον.

Ένα µυθιστορηµατικό ταξίδι µε ξύλινο βαγόνι τρίτης θέσης, σαν τα βαγόνια που ταξίδευαν τα θεατρικά µπουλούκια τον περασµένο αιώνα… 

«Καληµέρα σας, κύριε αστυνόµε. Έχω έρθει εδώ µε τον θίασο, έχουµε ένα τσαντίρι και παίζουµε. Να, εδώ έχω την άδεια για τα έργα που ανεβάζουµε».

Ο αστυνόµος πήρε την άδεια κι άρχισε να διαβάζει. 

«Εδώ γράφει Θίασος Πρόζας».

«Μάλιστα».

«Και γιατί δεν ήρθε η κυρία αυτοπροσώπως και ήρθατε εσείς;»

«Ποια κυρία;»

«Αυτή που γράφει εδώ, η κυρία Πρόζα. Αν δεν έρθει εδώ αυτοπροσώπως η κυρία Πρόζα, παράσταση δεν γίνεται!»

Ένα ιστορικό και κοινωνικό μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στα θεατρικά μπουλούκια των προηγούμενων αιώνων και διηγείται την ιστορία τους