Τα ανθρώπινα δικαιώματα εξομοιώνονται συχνά, από τους επικριτές τους, με εκείνο το είδος πολιτικής ορθότητας που υποτίθεται ότι οδηγεί στη διανοητική οκνηρία. Οι ατομικές ελευθερίες θεωρούνται υπεύθυνες για τη διάσπαση των κοινωνικών δεσμών, την επικράτηση της αγένειας στον δημόσιο χώρο, την κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων ιδεών. Στις μέρες μας, τα ανθρώπινα δικαιώματα σηματοδοτούν δήθεν το τέλος της πολιτικής, αφού δεν μοιάζουν παρά με εγωιστικές διεκδικήσεις αποκομμένες από κάθε είδους συλλογική διαβούλευση. Είναι καιρός να απαντήσουμε σε αυτές τις κατηγορίες. Όχι, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μας καθιστούν αγενείς, ούτε ανεύθυνους πολίτες, και δεν θα έπρεπε να συγχέονται με τον νεοφιλελευθερισμό. Απεναντίας, είναι επιτακτική ανάγκη, σήμερα που ο πειρασμός του αυταρχισμού εξαπλώνεται, να αποδώσουμε στα ανθρώπινα δικαιώματα το πλήρες νόημά τους. Το παρόν βιβλίο απαντά στη σύγχυση που επικρατεί γύρω από αυτό το ζήτημα και φιλοδοξεί να λειτουργήσει σαν δημοκρατική πυξίδα σε δύσκολους καιρούς.
***
Η Ζυστίν Λακρουά γεννήθηκε το 1970. Απόφοιτος του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, εργάστηκε για πέντε χρόνια στο γραφείο του τότε Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ και, στη συνέχεια, υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (υπό την εποπτεία του Jean-Marc Ferry). Είναι αναπληρώτρια κοσμήτωρ της Σχολής Φιλοσοφίας και Κοινωνικών Επιστημών και καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Paris II και μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Esprit, Raison Publique και European Journal of Political Theory.
***
Ο Ζαν-Υβ Πρανσέρ γεννήθηκε το 1962. Απόφοιτος της École normale supérieure, είναι agrégé της φιλοσοφίας. Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Ρουάν (υπό την εποπτεία του Alexis Philonenko). Είναι καθηγητής και αντιπρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Esprit.
