Η διαπραγμάτευση του θέματος: «Η ποντιακή μουσική ως επέκταση της βυζαντινής μουσικής, παιδαγωγική διάσταση» σκοπό έχει: α) τη νοηματοδότησή του ως ιδιωματική ελεύθερη δυναμική γλώσσα ψυχής και αξία ζωής και β) την ανάδειξη του πολιτισμικού αυτού στοιχείου ως τέχνη και παραδοσιακό εργαλείο στο οποίο συμπυκνώνεται ο προσωπικός και ο ομαδικά ιδεολογικός και πολιτιστικός χαρακτήρας του λαού. Η μουσική είναι η προέκταση της φωνής του λαού η οποία με αποκαλυπτικό τρόπο εκφράζεται, επικοινωνεί, συγχρωτίζεται και τελικώς διαπλέκεται σε κάθε κοινωνική και πολιτιστική δράση μιας αέναης συλλογικής και δημιουργικής κινητικότητας. Η ύπαρξη και η χρήση της παραδοσιακής μουσικής τέχνης ως γλώσσα αποτελεί πηγή και παράγοντα ενίσχυσης της ταυτότητας και στην περίπτωσή μας της ταυτότητας των Ελλήνων του Πόντου.