Το e-book διανέμεται ελεύθερα στη διεύθυνση: https://www.openbook.gr/den-viazomai/

Ο κύριος Φαίδωνας περπατάει στο πεζοδρόμιο με τα χέρια μπλεγμένα πίσω, παρατηρώντας τους ανθρώπους. Είναι εξηντάρης, περιποιημένος, ντυμένος με κοστούμι. Ακούγονται αστικοί ήχοι από κίνηση, φωνές και κορναρίσματα.

- Στη γυναίκα έχω πει ότι σχολάω τρεις και μισή, όμως ο προϊστάμενος μας αφήνει παρά τέταρτο. Δημόσια υπηρεσία, καταλαβαίνετε. Τραγανίζω κάτι κατά τις δώδεκα για να μην πεινάω, γιατί θέλω αυτά τα σαράντα πέντε λεπτά δικά μου. Μου αρέσει να κάνω βόλτες στην πόλη να κοιτάζω ανθρώπους.

Φτάνει έξω από μια παλιά πολυκατοικία.

- Μια φορά τη βδομάδα –συνήθως Παρασκευή– έρχομαι από της Φωφώς. Πρέπει να ’ναι δυο χρόνια τώρα που έρχομαι τακτικά απ’ το σπίτι της. Μπουρδέλο είναι το σπίτι και τσατσά η Φωφώ, αλλά δεν το νιώθω έτσι.