Ἕνας ἀστεροειδής πλήττει τήν Γῆ. Καταστροφή. Τό ἀνθρώπινο εἶδος ἀπειλεῖται μέ ἀφανισμό. Βρισκόμαστε στό 9564 π.Χ. ἔτος τοῦ Μεγάλου Κατακλυσμοῦ. Ὁ προκατακλυσμιαῖος λαμπρός οἰκουμενικός πολιτισμός τῶν Πρωτοελλήνων, χάνεται. Διασώζονται ὅμως κάποια στοιχεῖα του: μνῆμες καί γνώσεις.
Αὐτά ὁδηγοῦν τούς «χάλκινους ἀνθρώπους» στήν βαθμιαία ἀνάκτησι τοῦ πολιτισμοῦ. Προπορεύονται καί πάλιν οἱ Ἕλληνες. Στόν Αἰγαιακό-Περιαιγαιακό χῶρο ἐπαναανακαλύπτονται οἱ χαμένες γνώσεις καί ξαναεφευρίσκονται οἱ προκατακλυσμιαῖες τέχνες. Ἔτσι γύρω στο 5.000 π.Χ. οἱ Ἕλληνες εἶναι σέ θέσι νά ἐπαναλάβουν τήν ἀποστολή τους: τόν ἐκπολιτισμό τῆς οἰκουμένης.
Αὐτήν τήν ἱστορία τοῦ «χάλκεου γένους» ἀφηγεῖται ὁ Γ. Γεωργαλᾶς σέ τοῦτο τό νέο βιβλίο του.