Η αφηγήτρια των ιστοριών, στα είκοσι τρία μικρά πεζά της συλλογής, επιστρέφει στις ιστορίες που άκουγε για ξένους και φίλους, για ανθρώπους καθημερινούς, που πάλεψαν με τις συμφορές που τους έτυχαν και συμφιλιώθηκαν με τη θνητότητά τους. Θραυσματικές μνήμες ανθρώπων, ένα μωσαϊκό ατομικών ιστοριών που χάνονται στον χρόνο. Η λησμονημένη ιστορία των απλών ανθρώπων… αυτών που ίσως και να λέγαμε κάποτε μια καλημέρα και μια καληνύχτα.
