Αν δεν γνωρίζαμε την πτώση, δεν θα ανοίγαμε ποτέ φτερά. Κάποιοι θα το χαρακτήριζαν ποιητική συλλογή. Εγώ το χαρακτηρίζω «γαλάζια παραζάλη». Να φυλάς πάντα για εσένα ένα κομμάτι ουρανού κι ένα κομμάτι θάλασσας… Διαφορετικά, πώς η ποίηση θα συνεχίσει να υπάρχει;
