Αλκιβιάδης Παύλου. Εβδομηντάρης αστός παλαιάς κοπής, από τζάκι - σήμερα νεόπτωχος ευγενής. Ένας άριστος με ματαιωμένο πεπρωμένο, ηττημένος από "μάγκες" αχρείους και μέτριους με κονέ, προδομένος από τον δύστροπο χαρακτήρα και την έπαρσή του. Αλκιβιάδης Παύλου. Χήρος (και σιωπηλά ενοχικός για το πως της φέρθηκε μέχρι και το τέλος), με σχέση αδυνηρά ανύπαρκτη με τον γιο του και μόνη ηλιαχτίδα τη μοναχοκόρη του. Θα ζήσει την τραγωδία και, αναπάντεχα, θα αναζητήσει τη ζωή, δημιουργώντας νέα αρχή. Γιατί και στο βαθύτερο σκοτάδι υπάρχει φως.
