Παρά τις τραγικές ιστορικές εμπειρίες που βαρύνουν το Δυτικό πολιτισμό –με αποκορύφωμα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε ο ναζισμός στο όνομα της καθαρότητας της φυλής–, η ρητορική τού μίσους και οι δολοφονικές δράσεις ενάντια στον ομαδοποιημένο Άλλο δεν έχουν εκλείψει στις μέρες μας. Αντίθετα, εξακολουθούν να απασχολούν έντονα τόσο την εγχώρια όσο και την διεθνή ειδησεογραφία, καθιστώντας έτσι πρόδηλο το μέγεθος της απειλής που αποτελούν. Αυτή η διαπίστωση αποτελεί τον λόγο ύπαρξης του παρόντος συλλογικού τόμου, ο οποίος περιλαμβάνει μεταφρασμένες μελέτες σχετικά με αυτό το φαινόμενο, όπως και δυο δοκίμια που δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Με στόχο την πληρέστερη κατανόηση διαφόρων και διαφορετικών εκφάνσεων του ρατσισμού, όπως αυτές εμφανίσθηκαν διαχρονικά και όπως υφίστανται στη συγχρονία, στον τόμο παρουσιάζονται και οι απόψεις δύο αντιπροσωπευτικών υποστηρικτών της ρατσιστικής θεώρησης. Μέσα από την ανάγνωση των δοκιμίων καθίσταται σαφές ότι ο «επιστημονικός ρατσισμός», που επίσης αναλύεται εδώ, δεν αποτελεί παρά μια από τις μορφές του φαινομένου. Το ίδιο επικίνδυνος, όμως, για τις δημοκρατικές κοινωνίες αναδεικνύεται και ο τωρινός «ρατσισμός χωρίς φυλή», ο οποίος, ενώ προηγήθηκε του βιολογισμού, επανεμφανίσθηκε, εκσυγχρονισμένος, μετά την αποδόμηση της «φυλετικής επιστήμης».
