Η μελέτη επιχειρεί να αναδείξει τη σημασία των εμπειριών και βιωμάτων των παιδιών στην πράξη της κατήχησης. Αρχικά αναλύεται θεολογικά, παιδαγωγικά και ψυχολογικά η σημασία της έννοιας εμπειρία και βίωμα. Ακολούθως καταγράφονται οι κυριότεροι εκπρόσωποι της εμπειρικής-βιωματικής μάθησης, εστιάζοντας στη φιλοσοφική σκέψη τους. Η μεθοδική παρουσίαση του διδακτικού σχεδιασμού της εμπειρικής βιωματικής μάθησης συμπληρώνει τη θεωρητική παρουσίαση. Όλα τα παραπάνω εφαρμόστηκαν στον χώρο της κατήχησης δια της πραγματοποίησης δύο καινοτόμων διδακτικών προτάσεων σε κατηχητικές συνάξεις παιδιών. Η μελέτη δεν περιορίζεται μόνο προς εντρύφηση για τον κατηχητή, αλλά μπορεί να αξιοποιηθεί από κάθε παιδαγωγό που επιθυμεί να ενσωματώνει στις διδακτικές προσεγγίσεις του τις εμπειρίες των παιδιών προς μια αποτελεσματικότερη μαθησιακή διαδικασία.