Αν η γραφή θυμίζει τη Μαργκερίτ Ντυράς, η απλότητα της πλοκής και της γλώσσας, ωστόσο, είναι απατηλή: το γεγονός πως ο χρόνος αναστέλλεται, πως η αφήγηση είναι ελλειπτική, πως η οικειότητα υποδηλώνεται ελάχιστα, της δίνει πυκνότητα και βάθος, που ενισχύεται από την ανάμειξη των πολιτισμών. Απαλή σαν χιόνι που πέφτει στη θάλασσα, μια φαινομενική ευγένεια δεν μπορεί να κρύψει τη βία που σημάδεψε τη δημιουργία, μόλις πριν πενήντα χρόνια, της Βόρειας και της Νότιας Κορέας, τα σύνορα των οποίων, περνούν λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Σόκο.

O Χειμώνας στο Σόκο είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο πετυχημένα λογοτεχνικά βιβλία Ελβετού συγγραφέα των τελευταίων χρόνων: έχει λάβει το σημαντικό ελβετικό βραβείο Robert-Walser, το αμερικανικό National Book Award for Translated Literature για την αγγλική μετάφρασή του, αυτή την περίοδο παίζεται η θεατρική διασκευή του και ετοιμάζεται η κινηματογραφική και τα δικαιώματά του έχουν πουληθεί σε περισσότερες από είκοσι χώρες.