Στον μόχθο και στην προσπάθεια αυτών των παιδιών για να σπουδάσουν αφιερώνεται αυτό το βιβλίο, αλλά, κυρίως, σ` αυτούς που δεν τα κατάφεραν. Μέσα απ` τις περιγραφές, επιδιώκω να φανούν οι συνθήκες διαβίωσης και σπουδών των τότε φοιτητών και ν` αντιληφθούν οι νεότεροι ότι τα σημερινά κεκτημένα τους, για εμάς, τότε, ήταν όνειρα, ζητούμενα, στόχοι, μάλλον απραγματοποίητοι.
Ανεξάρτητα απ` την απόκτηση του πτυχίου, κάποια απ` τα φοιτητάκια του Νότου πορεύτηκαν αρκετά καλά στη ζωή και κάποια άλλα λιγότερο ή και καθόλου καλά. Πολλοί που δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους κέρδισαν χρήματα κι έζησαν άνετα, ενώ υπήρξαν και πτυχιούχοι που έζησαν μέσα στην ανέχεια. Όμως, έτσι είναι η ζωή.