Από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ποικίλες πολιτικές συνδηλώσεις που εκφράζουν τις αντίστοιχες πολιτικές ταυτότητες πλαισιώνουν τον μύθο του Πολυτεχνείου. Αρκετές φορές μάλιστα παρατηρείται μία στοχευμένη και επικίνδυνα ανιστορική μετατόπιση ή παραποίηση του συμβολικού βάρους που έχει αποκτήσει το «Πολυτεχνείο» και η «Γενιά του».

Το βιβλίο, αποτέλεσμα επεξεργασίας διδακτορικής διατριβής, δεν διαβάζεται ως μία καθαρή ιστοριογραφική καταγραφή. Ασχολείται περισσότερο με το πώς μπορούμε να ξαναδούμε τα ιστορικά γεγονότα μέσω της μελέτης των προφορικών μαρτυριών και των γραπτών τεκμηρίων. Στo πλαίσιo ενός συνεχούς κοινωνικού αναστοχασμού επανεξετάζεται ο ρόλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις εξελίξεις εκείνης της περιόδου, μελετάται η δράση του Αντιδικτατορικού Φοιτητικού Κινήματος της Πάτρας ως κοινωνικό κίνημα και σκιαγραφείται το κλίμα και οι ειδικές συνθήκες που επικρατούσαν στην πόλη την περίοδο 1967-1974.

Η μελέτη αποτελεί επιπλέον και μια συμβολή στην ανάδειξη των εκτός Αθήνας φοιτητικών κινητοποιήσεων της περιόδου, που παραμένουν ακόμα ελάχιστες.