Μετακινούμενος από μια περιεκτική γενική επισκόπηση της δικής του ερμηνείας της ιστορίας προς τις προσωπικές αφηγήσεις των διαπραγματεύσεων που διεξήγαγε με παγκόσμιους ηγέτες, ο Κίσιντζερ περιγράφει τους τρόπους με τους οποίους η τέχνη της διπλωματίας και η ισορροπία των δυνάμεων έχουν δημιουργήσει τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε και δείχνει πως οι Αμερικανοί, προστατευμένοι από το μέγεθος της χώρας τους και την απομόνωσή της, καθώς και εξαιτίας του ιδεαλισμού και της δυσπιστίας έναντι του Παλιού Κόσμου, επιδίωξαν να διαμορφώσουν ένα μοναδικό είδος εξωτερικής πολιτικής βασισμένης στο πώς θα ήθελαν να είναι ο κόσμος και όχι στο πώς πραγματικά είναι.