Αέρινα βήματα, το αντίθετο λόγου σιωπής.
Καθώς τα πρώτα της περπατησιάς σημάδια
ανάλαφρα ίχνη.
Μετά, μορφασμοί σταυρού Ορφικού
που το στερέωμα κραδαίνουν
στο έμπα της μέρας.
Κι ύστερα, δειλά, σαν το ηλιοβασίλεμα
που κλείνει τα βλέφαρα
στην έντονη ματιά του πελάγου,
η αυλαία της νύχτας ανοίγει
φέρνοντας στον ουρανό σου
τις κόμες των άστρων.
Κάπου εκεί,
τα μικρά της ζωής κατορθώματα,
από γη, σάρκα, αέρα και Φως
παρελαύνουν.
Έργα ψυχής που ταξιδεύουν στο σύμπαν,
διαφάνειες άυλες
πριν την έκρηξη του πυρήνα τους
και μετέπειτα
φωτιά και σκόνη αστρική
για τους αστρονόμους.
