«...Στάσου στο σηµείο Ύψιλον.
Και τότε θα δεις, την ίδια στιγµή,
την αρχή και το τέλος των γεγονότων.
Την αρχή και το τέλος της τροχιάς σου...
Από τη γέννηση µέχρι τον θάνατο».
«Αυτά που έζησες, αυτά που ζεις και αυτά
που θα ζήσεις επιστρέφουν στο παρόν.
Και σε βρίσκουν πάλι απροετοίµαστο».
Τη φωνή του άπειρες φορές
θα στείλει ο άνθρωπος
στη στέρνα την απέραντη των άστρων,
για να βρει απάντηση
στο «πώς» και στο «γιατί»
της ύπαρξής του.
Μα η φωνή πίσω θα γυρίζει,
για να µεγαλώνει της µοναξιάς του τη δυστυχία
και τον φόβο του θανάτου...
