Υπάρχει αισιοδοξία. Και «αισιοδοξία».

Υπάρχουν σύλλογοι. Και «σύλλογοι».

Υπάρχει και ο «Σύλλογος για την Πάση Θυσία Διατήρηση της Αισιοδοξίας».

Και πάει εκδρομή.

Χαρούμενος. Κεφάτος. Αισιόδοξος. Εξάλλου, όταν είμαστε καλοί και υπάκουοι

και ‒προπαντός‒ αισιόδοξοι, τι μπορεί να πάει στραβά;

Τα πάντα.

Ο Σύλλογος όμως είναι προπονημένος.

Kαι έχει το καταστατικό.

… Ο Σύλλογος δύναται όπως συλλέξει την απανταχού Αισιοδοξία

και όλα τα παράγωγά της και όπως επιβάλει αυτήν διά της ευγενούς πειθούς,

διά της πολιτισμένης ανταλλαγής επιχειρημάτων,

και ‒σε περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης‒ διά της βίας…

Είναι αλήθεια ότι, ώρες ώρες, η αισιοδοξία μπορεί να είναι αβάσταχτη.