Ανάµεσα στα κυριότερα χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του Σπύρου Τζια διακρίνονται: ο ατόφιος λυρισµός, οι περιγραφές τόπου και τοπίου της τοποθέτησης των πρωταγωνιστών του, τα πορτρέτα των ηρώων, ο µονόλογος, ο διάλογος, η ζωντάνια, η δράση, η ροή, η εξέλιξη, ο µύθος, η γλαφυρότητα, η πλούσια κατανοητή γλώσσα στην καθοµιλούµενη.
