Με οδηγό το άστρο της Πύρινης Μούσας. Μύθοι αλλιώτικα ειπωμένοι, μας ανοίγουν νέους ορίζοντες, άλλοτε φωτεινούς, αστείους και ανάλαφρους. Κι άλλοτε σκοτεινούς σαν τα μαύρα βάθη της θάλασσας, εκεί που κοιμούνται νεκροί θεοί, ξεχασμένοι από όλους, μέχρι να μας θυμηθούν, μέχρι να τους καλέσουμε, μέχρι να τολμήσουμε να προφέρουμε το όνομά τους. Οντότητες τρομερές και καλόγνωμες, οντότητες αδιάφορες για τα ανθρώπινα ή φοβερές τιμωροί.
Γιατί, όπως είπε κι ο Σέξπιρ, δια στόματος Άμλετ…
“Υπάρχουν περισσότερα στον Ουρανό και στη Γη, Οράτιε, από όσα μπορεί να ονειρευτεί η φιλοσοφία σου.”
Είμαστε, άραγε, σκόνη και σκιά; Ή φτιαγμένοι από όνειρα και μνήμες των άστρων;

Περιεχόμενα:
- Μούσα από Φωτιά…
Όλος ο Κόσμος μια Σκηνή…
- Θα πάρω το χειμώνα από τα χείλη σου…
Ο Περιπλανώμενος Παραμυθάς
Το Λουλούδι της Ονειρεύτρας
Τα Άνθη των Ξωτικών
Πασχαλίτσα
Οι Χορευτές του Δάσους
- Θέρος Λαμπρό τούτος ο Μέγας Ήλιος
Οι Κόρες του Νερού
Ο Βασιλιάς και οι Άντρες του…
Το Πειρατικό του κάπτεν Τζακ
Το Μήνυμα μες το Μπουκάλι
Ο Φύλακας της Φλόγας
- Υπάρχουν Περισσότερα στον Ουρανό και στη Γη
Τρεις Μαρίες
Ο Μάγος κι ο Πολεμιστής
Ο Θρήνος της Γκουίνεβιρ
Τριστάνος και Ιζόλδη αλλιώτικα τραγουδισμένοι
Η Δόξα της Θεάς Βασίλισσας
- Το Καλό Κρασί το Στολίζουν με Κλαδιά…