Η αυλή της Λίνας είναι ένα Λούνα Παρκ. Κάθε βράδυ μια φωτεινή ρόδα γυρίζει, ένα τρενάκι ανεβαίνει ανηφόρες, κατεβαίνει κατηφόρες, αλογάκια καλπάζουν, μπαλαρίνες χορεύουν. Όταν ο Βίκτορας εμφανίζεται μόνος του και είναι λυπημένος, η Λίνα τον πλησιάζει. Μαζί κοιτούν τον κόσμο από ψηλά, μπαίνουν σε βαγόνια, ιππεύουν άλογα που σέρνουν άμαξες, κερδίζουν αρκουδάκια κι όλα αυτά κάτω από το φεγγαρόφωτο. Μήπως τελικά όλα στη ζωή μοιάζουν με ένα Λούνα Παρκ;
