Η εσωτερική αξιολόγηση ή άλλως «αυτοαξιολόγηση» αποτελεί μια ιδιαιτέρως δημοφιλή μορφή αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, η οποία συγκαταλέγεται μεταξύ των ζητημάτων που βρίσκονται διαχρονικά στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος, πυροδοτώντας διαρκείς προβληματισμούς και συζητήσεις στο σύνολο των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πρόκειται για μορφή αξιολόγησης στην οποία οι αξιολογητές είναι ταυτόχρονα και αξιολογούμενοι με σκοπό να επιτευχθεί «εκ των έσω» η αποτελεσματικότερη λειτουργία του σχολείου και γενικότερα η βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου. Η παρούσα μελέτη προσεγγίζει το φαινόμενο της εσωτερικής αξιολόγησης αναπτύσσοντας ειδικότερα το θεωρητικό της πλαίσιο, τα στάδια της διαδικασίας εφαρμογής της και τα μεθοδολογικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την διεξαγωγή της. Επίσης εξετάζεται το φαινόμενο στο πλαίσιο της ελληνικής εκπαιδευτικής πραγματικότητας της περιόδου 2010 έως 2014 όπου κατεβλήθη η μοναδική ίσως προσπάθεια της ουσιαστικής εφαρμογής της.